تاثیر آموزش مهارت مثبت‌اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت رابطه زناشویی ادارک شده زنان نابارور

هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان جامعه آماری زنان نابارور، 20 زن نابارور (10 نفر گروه آزمایش، 10 نفر گروه کنترل) به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارش شده و گروه آزمایش بصورت 8 جلسه 5/1 ساعته مورد آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و مقیاس کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده فلیچر (PRQC) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری (MANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور تاثیر داشت. همچنین در یک پیگیری سه ماهه مشخص شد که آموزش موثر بود. بنابراین می‌توان از مهارت مثبت‌اندیشی در‌ اقدامات پیشگیرانه استفاده نمود.